Polo frío chegoume o teu frío,
e axexando pola fiestra
achegábaste ao lonxe.
Abrinlle as portas ó frío
e atopeite nun silenzo,
relocendo como no lombo do mar
e
respirándome.
E alí estou apalpándote,
adentro,
enfriándome.
É un misterio,
coma ti comigo
e o silenzo que nos envolve,
pero así e todo,
síntote preto
ao lonxe.
20090129
Poema
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario