Gza

"[…] Como artista tes unha voz, ó igual que un político. Tes unha voz e a xente escóitate. E como músico que ten centos de miles de fans, deberías ter algo que contar, algo que alumee ou lle dé poder a outros. […] Así que se non das nada, se te pasa-la vida rimando sobre zapatillas, cadenas, coches… recibes, porque gañas diñeiro, pero non ofreces nada. E iso tamen amosa a limitación da túa metalidade. É importante coñecer determinadas cousas, estar educado en determinadas materias… Incluso aprender unha palabra cada día. Eu fai anos que o fago, e iso é algo que axuda.[…]

[…]¡Que volte a orixinalidade! Todo é demasiado igual… ¡Deixade de copiar! Non me importa qué coche conduces, non me importan as túas llantas…. ¡Non me importa! […] (GZA pon unha voz ridícula e canta) “Estou no meu Bentley, co meu navegador, podesme atopar na sala VIP, pago unha barra libre… ¿A quén lle importa?. Para min é cursi. Agora a xente di, “GZA é un hater, é un rapeiro old school…”. Pero o que si sei é que en concerto rapeo tódo-los temas de Liquid Swords e vexo a 2.000 rapaces de 15 anos (el ten 41) cantando cada palabra. Gustariame ver a calquera desos artistas do feixe que agora riman sobre cadeas e coches ser capaces de facer iso. Nen sequera 50Cent será capaz. Dentro de dez anos, non será capaz de tocar Get Rich or Dye Crying fronte a rapaces de 12 anos que coñezan os seus discos. De ningunha maneira. Iso non vai pasar.[…] […] Cando escoito rap agora , moito do que poñen agora na radio ou na televisión, é como ”gugú-tatà”, como se escoitaras falar a un bebé. É tan predecible. […] Estabamos tan adiantados á nosa época que ata podo ver a onde queren chegar os novos rapeiros. Así que, ¡¡traede de volta a orixinalidade!![…]


Sobre a política dos Estados Unidos


[…] Penso que esta carreira electoral é un espectáculo e non importa realmente quén a gañe, porque vai sé-la mesma cousa a non ser que nós, como pobo, xeneremos un cambio, poñamos os pés no chan e digamos: “Non estamos dispostos a isto”. E ata entón todo será igual. Non importa, porqué, como escoitei fai tempo, é que non se trata de a quén “eleximos”, senon de a quén “seleccionan” eles… Penso que as eleccións axudan nas comunidades pequenas, pero cando falamos de eleccións presidenciais, está apañado. Aliméntannos con mentiras e drogas cada día. Cada día hai unha nova droga na televisión, cos seus efectos secundarios. É como cando ós nenos lles dás un caramelo. Drogas, azúcar… Comida, drogas… ¿Quén se pode fiar deles?"

(Extracto da entrevista a GZA recollida no número 21 da revista SERIE B)